από τη μαθήτρια του Γ1 Αλίκη Δαϊναβά
Γεια σου Άγιε Βασίλη,
Η Αλίκη είμαι! Με
θυμάσαι; Σου στέλνω γράμματα από πολύ μικρή… Τώρα πια μεγάλωσα Άγιε Βασίλη, μα δεν έπαψα να σε σκέφτομαι. Κάθε χρόνο περιμένω αυτή τη στιγμή που θα σου
γράψω, θα σου πω για τη χρονιά που πέρασε και γι αυτά που προσδοκώ για το νέο
έτος.
Μα Άγιε-Βασίλη φέτος είναι διαφορετικά, τουλάχιστον μέσα μου. Έχω
αλλάξει, μεγάλωσα . Είμαι πλέον 15 και βλέπω τα πάντα από μία διαφορετική
οπτική γωνία.
Όπως και να χει, μέσα μου παραμένω και θα μείνω για αρκετό
καιρό ακόμη ένα παιδί. Όπως πολλοί άλλοι, έτσι κι
εγώ περιμένω τα Χριστούγεννα, ίσως περισσότερο από τους άλλους! Kι αυτό γιατί , ακόμα κι αν
για κάποιους Χριστούγεννα είναι μία ακόμη αργία, για μένα δεν ισχύει κάτι
τέτοιο! Για μένα αυτές οι Άγιες μέρες έχουν τεράστια αξία.
Οι άνθρωποι έρχονται
πιο κοντά ο ένας με τον άλλον, οι οικογένειες συγκεντρώνονται και γιορτάζουν
όλοι μαζί, αγάπη και ζεστασιά επικρατεί
παντού, στολισμοί, δώρα, τραγούδια…
Ταυτόχρονα όμως, ιδιαίτερα αυτές τις μέρες,
δε βγαίνουν από τη σκέψη μου οι άστεγοι, οι άνεργοι , τα ορφανά… Χάνομαι μέσα
σε αυτές μου τις σκέψεις και συμπεραίνω τελικά ακριβώς το αντίθετο από την
αρχική μου άποψη. Τα Χριστούγεννα δεν είναι οι στολισμοί, τα λαμπάκια και τα
δώρα. Τα Χριστούγεννα έρχονται αληθινά, όταν έρθουν μέσα μας. Όταν εμείς οι
ίδιοι αντιληφθούμε πως γεννήθηκε ο Χριστός και όταν βοηθήσουμε να γεννηθεί και
στην καρδιά μας.
Χριστούγεννα είναι η καλή πράξη που θα κάνεις, η βοήθεια που
θα δώσεις σε κάποιον που πραγματικά τη χρειάζεται, το «ευχαριστώ» που θα ψιθυρίσεις
στο αυτί της μαμάς σου, η αγκαλιά που θα κάνεις στον\στη κολλητό\ή σου, η
συγγνώμη που θα ζητήσεις από κάποιον που έχεις πληγώσει, το σ’ αγαπώ που θα
πεις στον αδερφό ή την αδερφή σου!
Τότε είναι Χριστούγεννα!
Όταν αναληφθούμε
ποιοι είμαστε και ποιοι πραγματικά θέλουμε να γίνουμε. Μόνο τότε!
Φέτος, λοιπόν, Αη- Βασίλη δε θέλω κάτι απτό για τα
Χριστούγεννα… Θέλω απλώς να έρθουν μέσα μου. Θέλω να τα περάσω με την
οικογένεια και τους φίλους μου. Θα ήθελα όλοι να έχουν αυτή την ευκαιρία! Τότε
θα είμαι εγώ ευτυχισμένη!... Όταν οι περισσότεροι θα έχουν αφήσει τη ρουτίνα
και τις κακίες και θα ζουν την κάθε τους στιγμή με χαμόγελο και αγάπη!!
Ευχαριστώ για όλα Αη-Βασίλη!!
Καλή τύχη και φέτος…
(Α! και να μου προσέχεις τον Ρούντολφ σε παρακαλώ.:)
Παντοτινά δικό σου, η φίλη σου Αλίκη.
