Τρώγοντας σκουπίδια…
από τη Βασιλική Ζαχαριά, Γ1
Πλάσματα που δεν φταίνε σε τίποτα, πλάσματα αθώα πεθαίνουν εξαιτίας της αντίδρασης ενός αδιάφορου, που χωρίς δεύτερη σκέψη πετά ένα καπάκι, έναν τελειωμένο αναπτήρα, ένα πλαστικό μπουκάλι που μόλις τελείωσε το νερό στην ακτή…εξαιτίας ενός αναίσθητου, εξαιτίας ενός «ανθρώπου».
Δεν υπάρχει λογική, μα ούτε και συναίσθηση. Ίσως σε αυτή μας τη συμπεριφορά ταιριάζει η λέξη μίσος, θράσος, αδικία προς ζωντανά όντα, τα οποία στο κάτω κάτω δεν μας έχουν ενοχλήσει ποτέ. Γιατί να το κάνουμε; Τι όφελος έχουμε; Αν κερδίζαμε έστω κάτι, τότε ίσως υπήρχε μια δικαιολογία. Το μόνο που κερδίζουμε είναι τα 10 δευτερόλεπτα διαδρομή μέχρι τον πιο κοντινό κάδο.
Είναι μάταιο! Το να γνωρίζεις ότι με την απαράδεκτη αυτή συμπεριφορά τα προβλήματα που προκαλείς είναι τεράστια και να σταματήσεις να το κάνεις, δεν χρειάζεται να είσαι πλούσιος ή φτωχός, μπακάλης ή επιστήμονας..... χρειάζεται παιδεία, πολιτισμός, σεβασμός στο περιβάλλον που ζεις,αξιοπρέπεια!
Αν εκτιμούσαμε έστω και λίγο αυτό που είμαστε, την προσωπικότητα που κοπιάζουμε καθημερινά να βελτιώσουμε, θα αλλάζαμε την στάση μας, αν είχαμε συνείδηση θα σεβόμασταν τον εαυτό μας. Δεν ξέρουμε ούτε τον εαυτό μας να αγαπάμε. Μας χαρακτηρίζει η επιπολαιότητα και αυτό θέλει να δείξει το συγκεκριμένο βίντεο. Ας φροντίσουμε, αν τώρα ο αριθμός των θυμάτων υπό τη επήρεια σκουπιδιών ΜΑΣ είναι 10.000 να μην γίνει 20.000.
Ας βάλουμε τα δυνατά μας όσο είναι καιρός, γιατί ο χρόνος δεν γυρίζει πίσω, οι χαμένες ζωές των πουλιών δεν ανασταίνονται ενώ τα σκουπίδια μας παραμένουν. Ας κάνουμε κάτι πριν καταστραφούμε ολοσχερώς…
