Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

ΕΠΙΣΚΕΨΗ ΣΤΟ "ΛΥΚΕΙΟ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ"(ΜΑΡΤΙΟΣ 2013)




 

ΛΥΚΕΙΟΝ ΤΩΝ ΕΛΛΗΝΙΔΩΝ
                                           
                                  φωτο: Ιωάννης Χασιώτης (Γ3),  Δαϊναβά Αλίκη (Γ1)
                                                       επιμέλεια ανάρτησης: Μπαράκου Κλ.
    

(Στη συγκεκριμένη φωτογράφιση τα πρόσωπα των παιδιών δεν αλλιώθηκαν μετά  από τη σύμφωνη γνώμη και αδειοδότηση των γονέων) 


      Ο Μάρτιος είναι ο μήνας που η συντακτική ομάδα της ηλεκτρονικής εφημερίδας του Αναξαγόρειου Γυμνασίου αποφάσισε να αφιερώσει στην λαογραφική μας παράδοση. Μέρος αυτού του αφιερώματος είναι  η φωτογράφιση  που ακολουθεί και η οποία έγινε στο χώρο του Λυκείου των Ελληνίδων  Χαλκίδας.
   Στο υπέροχο "Σπίτι με τα Αγάλματα" δυο μαθητές του Γυμνασίου μας, μέλη του Λυκείου των Ελληνίδων, μας υποδέχονται φορώντας  μοναδικής ομορφιάς παραδοσιακές φορεσιές από τη μοναδική ιματιοθήκη του Λυκείου.  
  
  (Ευχαριστούμε θερμά την πρόεδρο του Λυκείου των Ελληνίδων κα Σκιά για την παραχώρηση της άδειας ώστε να πραγματοποιηθεί η φωτογράφιση, αλλά και για τις πληροφορίες που τη συνοδεύουν)
 

Το κτίριο στο οποίο στεγάζεται το Λύκειο των Ελληνίδων είναι το γνωστό «Σπίτι με τ’ Αγάλματα». 




"Ανήκε στην οικογένεια του Δημητρίου Μάλλιου,
(το μονόγραμμα ΔΜ υπάρχει σε όλα τα μαρμάρινα τζάκια του σπιτιού) και χτίστηκε το 1895."


  "Είναι σχέδιο του μεγάλου αρχιτέκτονα Φλέγκα ( κτίσματά του το Δημαρχείο, τα Δικαστήρια, το «Κόκκινο Σπίτι», τα παλιό ξενοδοχείο «Παλίρροια»). 
    Το σπίτι αυτό υπήρξε και σπίτι της πρώτης Προέδρου και ιδρύτριας του Λυκείου των Ελληνίδων Χαλκίδας, Λίζας Μάλλιου."









  "Το αρχοντικό αγοράστηκε από το Δήμο Χαλκιδέων επί Δημαρχίας του Γιάννη Σπανού, και ομοφώνως το Δημοτικό Συμβούλιο αποφάσισε να το παραχωρήσει στο Λύκειο των Ελληνίδων και τρία δωμάτια του 1ου ορόφου στις Ευβοϊκές Σπουδές.

   Έτσι το Νοέμβριο του 1998 το Λύκειο των Ελληνίδων με μια πανηγυρική εκδήλωση γιόρτασε τα εγκαίνια του αναπαλαιωμένου οικήματος και την εγκατάστασή του σ’ αυτό."



      




  "Το Λύκειον των Ελληνίδων ιδρύθηκε το 1911 από την πρωτοπόρο της δημοσιογραφίας και αγωνίστριας για τα δικαιώματα της γυναίκας στην εργασία και στην παιδεία, Καλλιρρόη Παρέν. Το Λύκειον των Ελληνίδων συγκροτήθηκε από επιφανείς μεγαλοαστές Αθηναίες με σκοπούς κατ’ αρχήν κοινωνικούς: τον αγώνα εναντίον του αναλφαβητισμού στο γυναικείο πληθυσμό, το δικαίωμα των γυναικών στην επ’ αμοιβή εργασία, την επιμόρφωση των νέων μητέρων και την προστασία των ανηλίκων τέκνων. 
 Συγχρόνως όμως οι φωτισμένες αυτές γυναίκες αναγνώρισαν τη μεγάλη αξία του παραδοσιακού μας πολιτισμού και ξεκίνησαν τον αγώνα για τη διάσωση, τη διατήρηση και διάδοσή του."




       "Το Λύκειον των Ελληνίδων στηρίζεται 100% στον εθελοντισμό των μελών του. Σήμερα έχει παραρτήματα σε όλες τις πρωτεύουσες των νομών του Ελλαδικού χώρου αλλά επίσης έχει παραρτήματα σε όλες τις Ηπείρους όπου υπάρχει Ελληνισμός 
(σε ολόκληρη την Ευρώπη, την Αφρική, την Αμερική αλλά και στην Αυστραλία)."












"Το Παράρτημα της Χαλκίδας ιδρύθηκε το 1958 από τη Λίζα Μάλλιου και 14 εθελόντριες μορφωμένες κυρίες οι οποίες επιδόθηκαν σε έναν αγώνα για την προστασία της απροστάτευτης μάνας της εποχής εκείνης αλλά και για τη διάσωση και διάδοση του παραδοσιακού μας πολιτισμού. Έχει βραβευτεί επανειλημμένως  από δημόσιους και κρατικούς φορείς, αλλά και σε  όσα  φεστιβάλ του εξωτερικού έχει λάβει μέρος." 

 Η χορευτική του ομάδα έχει γίνει πρόξενος του ελληνικού και ειδικότερα του ευβοικού πολιτισμού από το Ελσίνκι έως το Πεκίνο από τη Βαρκελώνη έως την Αλεξάνδρεια, από το Παρίσι έως τη Δαμασκό, από το Αμάν έως το Τορόντο. Έχει στην κατοχή του μια πλουσιότατη συλλογή από αυθεντικές ενδυμασίες, από τις οποίες κάποιες χρονολογούνται από τα μέσα του 18ου αιώνα, καθώς επίσης και ακριβή αντίγραφα για χρηστική λειτουργία."
         
     "Η φορεσιά  είναι η νυφική και γιορτινή γυναικεία φορεσιά από το νησί της Σκύρου.   Ανήκει στην κατηγορία των αναγεννησιακών ενδυμασιών, των πτυχωτών.

      Εσωτερικά υπάρχει ένα είδος «μισοφοριού», μια λινοβάμβακη, άσπρη φούστα στον ποδόγυρο της οποίας υπάρχει μια μπορντούρα 20cm με πλουσιότατο κέντημα ιδιαίτερης βελονιάς με σχέδια εμπνευσμένα από το φυτικό διάκοσμο. Οι Σκυριανές την αποκαλούν ¨σκούτα¨. 
     Από πάνω φοριέται ένα μεταξωτό πουκάμισο με φαρδιά μανίκια σε διάφορα χρώματα( κόκκινο-πράσινο- άσπρο, τα καλά νυφικά όμως είναι κόκκινα).
         Στο πλάι τα μανίκια έχουν κατακόρυφη δαντέλα καμωμένη από χρυσοκλωστή και στο τελείωμα τους χρυσοκεντήματα με συνήθη σχέδια το καραβάκι ή ζεύγη πουλιών ή κλαδιά λουλουδιών. 
     

    Από πάνω φοριέται το χαρακτηριστικό τμήμα της ενδυμασίας , το φουστάνι, « καπχάς» για τη νυφική φορεσιά. 
   
   Το πανωκόρμι, χωρίς μανίκια από βαμβακερό ύφασμα ή μεταξωτό σε χρώμα κόκκινο ενώνεται κάτω από το στήθος με σούρες με τη φούστα από πολύτιμη βαριά μεταξωτή στόφα σε διάφορα χρώματα με χρυσά ενυφασμένα σχέδια  την οποία έφερναν οι Σκυριανοί καπετανέοι συνήθως από βιοτεχνίες υφασμάτων στη Γαλλία. 



   
    "Ο ποδόγυρος ενώνεται με την υπόλοιπη φούστα μα ασημένιο ή χρυσό «χρυσολούρι ή ασημολούρι»,(τρέσα) και ήταν κατασκευασμένος από διαφορετικού χρώματος μεταξωτή στόφα και τελείωνε με την ίδια τρέσα.
  
     Πάνω από τον «καπχά» φοριέται αμάνικο ζακέτο από την ίδια με τη φούστα στόφα ή με τον ποδόγυρο, της οποίας  οι δυο πλευρές του εμπρόσθιου ανοίγματος στολίζονται κατακόρυφα με δυο γούνινες λωρίδες ( από λαγό ή κουνέλι), γι’ αυτό στη νυφική φορεσιά λέγεται « γουνέλα». 
  


      


   "Στη μέση οι νύφες φοράνε ζώνη από βαρύτιμη στόφα ή βελούδο με χρυσοκέντημα, η οποία ενώνεται με μεγάλη συνήθως αμυγδαλόσχημη ασημένια πόρπη.
       
  Στο κεφάλι διευθετούν περίτεχνα  ένα μεγάλο μεταξωτό ή λινομέταξο υφαντό κόκκινο και μπλε, το «φ’τά»."