ΦΛΑΜΙΝΓΚΟΣ/ΑΛΥΚΕΣ ΚΟΠΑΝΑ

 ΦΛΑΜΙΝΓΚΟ: 

ΟΙ ΦΤΕΡΩΤΟΙ ΕΠΙΣΚΕΠΤΕΣ ΤΩΝ ΑΛΥΚΩΝ ΤΗΣ ΛΑΜΨΑΚΟΥ

                                                                                                                     από τη μαθήτρια Παππά Τότα
                                                                                              φωτο: Ωρεάνθη Δαϊναβά

  Η επίσκεψη για άλλη μια φορά μετά από χρόνια των φτερωτών μας φίλων είναι η αφορμή γι αυτό το άρθρο. Το σχολείο μας συνορεύει με τις αλυκές Κοπανά και είμαστε από τους πρώτους θεατές του μοναδικού αυτού θεάματος

Τι είναι τα φλαμίνγκο;

       "  Φοινικόπτερο (Phoenicopterus ruber). 

  Περισσότερο γνωστό με το όνομα Φλαμίνγκο, το υδρόβιο αυτό πουλί μαγνητίζει τα βλέμματα χάρη στην υπέρκομψη, ψηλόλιγνη σιλουέτα του και το ρόδινο χρώμα των φτερών του. Λένε για τα Φοινικόπτερα πως όταν ένα κοπάδι πετάει ψηλά στον ουρανό, μοιάζει απαλό ροζ σύννεφο...

  Το συγκεκριμένο είδος , που φθάνει τα 127 εκατοστά, έχει την ευρύτερη εξάπλωση από όλα τα είδη της οικογένειας. Αποτελεί ένα νομάδα της Μεσογείου που μπορεί να περιπλανιέται χρόνια μέχρι να βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να φωλιάσει. Ξεχωρίζει κυρίως από τα χαρακτηριστικά μακριά του πόδια και τον ασυνήθιστα μακρύ λαιμό του, αλλά και από το ιδιόμορφο λυγισμένο προς τα κάτω ράμφος του.

  Την Ελλάδα επισκέπτεται μεγάλος αριθμός Φοινικόπτερων που ζει κυρίως στους υγροβιότοπους της Θράκης. Δεν έχει παρατηρηθεί όμως ακόμη να φωλιάζουν ζευγάρια Φοινικόπτερων στην χώρα μας. Περιπλανιέται χρόνια μέχρι να βρει τις κατάλληλες συνθήκες για να φωλιάσει. Χτίζει χαρακτηριστική φωλιά από λάσπη και άμμο." (πληροφορίες από το Διαδίκτυο)

 Η Συνέντευξη

   Έτσι  την Τρίτη 8/04/16, η συντάκτρια της μαθητικής εφημερίδας Τότα Παπά και η φωτογράφος μας  Ωρεάνθη Δαϊναβά φωτογράφησαν τα φλαμίνγκο αλλά και πήραν συνέντευξη από τη διευθύντρια του Γυμνασίου μας κα Ακριώτου και το δραστήριο σε πολλούς τομείς, ακόμα και στα περιβαλλοντικά θέματα, μαθηματικό κο Νίκο Σιόλια που έχουν ασχοληθεί και παλιότερα με τον υδροβιότοπο της περιοχής  μας.

ΑΚΡΙΩΤΟΥ ΑΦΡΟΔΙΤΗ

   ΔΙΕΥΘΥΝΤΡΙΑ

Πόσα χρόνια ασχολείστε με τον υδροβιότοπο του τόπου μας εδώ στην περιοχή των Αλικών;

Ξεκινήσαμε το 1991 όταν μεταφέρθηκε το σχολείο μας από το παλιό κτήριο στο κτήριο αυτό, δηλαδή 25 χρόνια.

Θα μπορούσατε να χαρακτηρίσετε ως εγκληματική πράξη την καταστροφή ενός βιότοπου σαν τον δικό μας;

Φυσικά και είναι εγκληματική, διότι όλοι αυτοί οι υδροβιότοποι προσφέρουν πάρα πολλά στο περιβάλλον, στον άνθρωπο και στην καθημερινότητα του. Αν και πολύς κόσμος τα βλέπει σαν έλη με βρομόνερα όλα αυτά τα ρηχά νερά γιατί δεν έχουν καταλάβει την προσφορά τους στο περιβάλλον. Άλλωστε αν ρωτήσετε και παλαιότερους θα δείτε ότι στη διάρκεια της κατοχής αυτός ο τόπος εδώ με τις αλμυρήθρες,τα φυτά δηλ που υπήρχαν ανάμεσα στα τηγάνια, έσωσε πολύ κόσμο από την πείνα.

Εδώ και πόσα χρόνια δεν υπάρχει κάτι που να συντηρεί ή κάποια προστασία για τον υδροβιότοπο από κάποιον ,τον Δήμο;

Ποτέ δεν υπήρχε προστασία, αντίθετα υπήρξε καταστροφή του φυσικού περιβάλλοντος με την επιχωμάτωση που έγινε. Το μπάζωμα της περιοχής δημιούργησε και νέους δρόμους οπότε μπαίνουν πολύ πιο εύκολα όσοι θελήσουν με τα οχήματά τους και ρίχνουν τα απορρίμματα που αλλάζουν καθοριστικά τη μορφή του τοπίου μετατρέποντάς το σε χωματερή.

Πιστεύετε πως είναι σημαντικό όλοι οι μαθητές να έρθουν σε επαφή με τον βιότοπο ή να μαθαίνουν για αυτόν μέσω φωτογραφιών και βίντεο;

Φυσικά και είναι σημαντικό, όχι μόνο να έρθουν σε επαφή αλλά να μάθουν πληροφορίες για τα οφέλη τα οποία προκύπτουν από την διατήρηση του βιοτόπου, αλλά και τι θα μπορούσαν οι ίδιοι να κάνουν ως μελλοντικοί πολίτες, μιας και είναι ο χώρος παραμένει ανεκμετάλλευτος μέχρι στιγμής.

Ως υπεύθυνη της περιβαλλοντικής ομάδας του σχολείου μας πιστεύετε πως η περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση θα έπρεπε να εντάσσεται σαν σχολικό πρόγραμμα ως μάθημα;

  Είναι κάτι που για πολλά χρόνια το συζητάμε ότι δηλ. η περιβαλλοντική εκπαίδευση θα πρέπει να ενταχθεί μέσα στο ενιαίο πρόγραμμα, διότι είναι πάρα πολλά τα θέματα και μπορεί να ευαισθητοποιήσει τα παιδιά σε πολλούς τομείς.

Όσο για τα flamingo ,αυτή την περίοδο έχουν επισκεφθεί τον υδροβιότοπο μας, έχουν ξαναέρθει;

  Flamingo τόσα πολλά όχι, είχαν σταματήσει όμως για δυο μέρες πριν από καμιά δεκαετία δύο τα οποία ήρθαν κάποιοι και τα σκότωσαν για να τα βαλσαμώσουν. Όμως έχουν έρθει κύκνοι και διάφορα άλλα πουλιά flamingo όμως όχι, γιατί έχουν σταθερούς τόπους μετανάστευσης .Μετά την αναπαραγωγή τους στην Νότια Ευρώπη και με το ταξίδι τους στην Σιβηρία, ταξιδεύουν σε μεγάλο πληθυσμό ,και σταμάτησαν πρώτη φορά εδώ.

Από το Δήμο δηλαδή δεν γίνετε καμία προσπάθεια;

  Όχι, σαν σχολείο έγιναν σχετικά αιτήματα, μας είχαν απαντήσει τότε ότι θα αξιοποιηθεί ο χώρος σαν ποδηλατόδρομος. Δεν ανήκει στο Δήμο όμως η συγκεκριμένη έκταση . Στη θέση που βρίσκεται το σχολείο σήμερα υπήρχαν παλιότερα τηγάνια αλλά και μετά την ανοικοδόμησή του εξακολουθούσε να λειτουργεί η αλυκή για αρκετό διάστημα. 
  Ο λόγος που σταματησαν τα flamingo εδώ είναι για να ξεκουραστούν. Αυτά  τρέφονται με ένα είδος φυκιού που υπάρχει στην περιοχή μας και με κάποια μικρά οστρακόδερμα και με ένα μικρό γαριδάκι. Εμείς δεν το έχουμε αυτό το γαριδάκι {το είχαμε δει όμως στην τετραήμερη εκδρομή μας με την επίσκεψη στις Αλυκές του Μεσολογγίου}. Το ροζ χρώμα τους το παίρνουν από την τροφή. Μέχρι τριών χρονών είναι άσπρα και μετά σιγά-σιγά παίρνουν το ροζ χρώμα. Αυτά που μας έχουν επισκεφθεί είναι νεαρά γιατί αν τα δείτε όταν πετάνε,  οι φτερούγες τους από κάτω είναι ροζ, άρα τώρα πρέπει να είναι στην ηλικία των τριών ετών. Επίσης ζουν 20 χρόνια και συνήθως γεννούν μόνο ένα αυγό και για αυτό είναι και τόσο σπάνια αλλά και πανέμορφα.

ΝΙΚΟΣ ΣΙΟΛΙΑΣ 
ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΟΣ

Κάθε πότε έρχονται τα φλαμίνγκο εδώ στην περιοχή μας, τη Νέα Λάμψακο;

       

          Κατ' αρχήν πρέπει να ξέρουμε ότι ο υγρότοπος δημιουργήθηκε μετά την εγκατάλειψη των αλυκών που λειτουργούσαν μέχρι και τον προηγούμενο αιώνα καθώς η φύση πάντα έχει την τάση να καλύπτει ότι ο άνθρωπος εγκαταλείπει. Τα φλαμίνγκο όπως γνωρίζετε είναι αποδημητικά πουλιά, που σημαίνει ότι δεν έρχονται κάθε χρόνο, αλλά φέτος έχουμε την τύχη να έχουμε ένα σμήνος 14ρων ατόμων, τα οποία όταν ξεκουραστούν εδώ θα ταξιδέψουν προς την Βόρεια Ευρώπη.

Πόσα χρόνια ασχολείστε με τον υγροβιότοπο της περιοχής μας;

Στη Νέα Λάμψακο έχω ρίζες από τα παιδικά μου χρόνια γιατί είχα αρκετούς φίλους εδώ. Βέβαια, μετά το διορισμό μου ως καθηγητή στο Γυμνάσιο Νέας Λαμψάκου στις αρχές της δεκαετίας του '90, άρχισα να ασχολούμαι πιο σοβαρά και πιο οργανωμένα με τον βιότοπο και τον τόπο γενικότερα.

Τι θα μπορούσε να γίνει για την διατήρηση του βιότοπου και την διασφάλιση της ζωής αυτών των σπάνιων πτηνών και των άλλων ζώων επίσης;

  Είναι εγκληματικό που κάποια στιγμή η τοπική αυτοδιοίκηση της περιοχής αποφάσισε να μπαζώσει τα τηγάνια, να καταστρέψει δηλαδή το κομμάτι που ήταν διαμορφωμένο ως αλυκή.Το αποτέλεσμα ήταν να εκδιωχθούν τα νερά που συγκεντρώνονταν από την βροχή και από την θάλασσα σε σημείο όπου υπήρχε μια περιοχή με υφάλμυρα νερά. Σιγά σιγά ο χώρος, λόγω του ότι δεν υπήρχε κάποια προφύλαξη, έμελλε να γίνει σκουπιδότοπος. 

  Βέβαια, σήμερα είναι σε μια καλύτερη κατάσταση από άποψη σκουπιδιών..... παρ' όλα αυτά πιστεύω πως δε χρειάζεται να γίνει κάποια περαιτέρω παρέμβαση παρά μόνο καθαρισμός του χώρου και.... η φύση θα κάνει αυτό που ξέρει να κάνει!

TA ΦΟΙΝΙΚΟΠΤΕΡΑ (ΦΛΑΜΙΝΓΚΟ) Ν. ΛΑΜΨΑΚΟΣ on PhotoPeach